Αναρωτήθηκες ποτέ τι πήγε λάθος;;;; Κάτι πρέπει να πήγε λάθος!!! Δεν ξύπνησες μία ωραία πρωία και όλα ξεκίνησαν να παίρνουν κατήφορο. Τι να ήταν; Να ΄τανε που πίνεις πολύ;;; Να ΄τανε που τρως πολύ;; Να ΄τανε που μιλάς πολύ;;; Ή μήπως να ΄τανε που τρώγεσαι;; καταναλώνεσαι σε σκέψεις κωμικοτραγικές και έχεις ανάγκη να τις συζητάς και να τις ξανασυζητάς και άλλο και άλλο και ξανά και πάλι..Μήπως που ανοίγεσαι αμέσως στον πρώτο τυχαίο και τον κάνεις μέρος της ζωής σου; Μήπως δεν θα έπρεπε να ήσουν τόσο πολύ ο εαυτός σου σε ανθρώπους που μόλις γνώρισες;; Μήπως θα έπρεπε να μην είσαι καθόλου ο εαυτός σου όχι μόνο σε εκείνους αλλά και στους άλλους αλλά κυρίως σε εσένα. Και τελικά ποιος είναι ο εαυτός σου;;; Αυτός ο ευαίσθητος χαρακτήρας που κάνει έντεχνα όνειρα. Φαντάζεται μαγικά τοπία, μακρινές χώρες, μεγαλειώδη συναισθήματα. Παρατηρεί και χαμογελάει με την παραμικρή ομορφιά γύρω του και πληγώνεται με την παραμικρή ασχήμια και αυτό που ίσως μόνο να ζητάει είναι η αγάπη η υγεία και η αποδοχή. Ή είσαι αυτός ο ματαιόδοξος χαρακτήρας; Αυτός ο τραγικά υπερήφανος και ανασφαλής. Αυτός που ζητάει και επιδιώκει την αναγνώριση, την καταξίωση, τον έλεγχο όλων γύρω του.Ο τρομερά εγωιστής και κομπλεξικός. Αυτή η σνομπ φάτσα και αυτή η γλώσσα που τσακίζει ψυχές και κόκαλα. Πώς γίνεται να το διαχωρίσουμε;; Και αλήθεια πως γίνεται να συνυπάρχουν;;;; Και αφού συνυπάρχουν γιατί δεν μπορείς στη κάθε περίπτωση να χρησιμοποιείς το καταλληλότερο χαρακτηριστικό;;; Ίσως κάποια χαρακτηριστικά να είναι εντονότερα από τα άλλα! Πόσες φόρες δεν είπες θα σταματήσω να είμαι έτσι!! Και πόσες ακόμα το αναίρεσες;; Θέλεις τελικά να πάμε για άλλη μία προσπάθεια;; Κι όλα όσα είναι να έρθουν θα έρθουν με τον σωστό τρόπο τότε που θα είσαι έτοιμος να τα δεχτείς και να τα μεγαλώσεις...